ahmet örnek

bir kara saban olsam

bir kara sabanolsam
sürsem toprağını örselemeden
yavaş yavaş dalsam derinliklerine
en mahrem yerlerine dokunarak
ekilmeye hazırlasam verimli bölgelerini
tohum olup ekilsem senin bağrına
toprağın üstümü örtse bir tapan darbesiyle
derin bir uykuya dalsam senin koynunda
günümü tamam ettiğimde
kıpırdasam yavaş yavaş senin içinde
uykumdan uyanıp kabuğumu çatlattıktan sonra
köklerimi salsam senin derinliklerine
sürgünlerim boy verse
senin göğsünde gök yüzüne uzanarak
ve senden aldığım can suyuyla
başaklara dursam yeşiller allar içinde
allr içinde ve senin yüreğiyin tam orta yerinde
bembeyaz lapa lapa bir kar
çisil çisil bir yağmur olsam
yağsam üstüne gece ve gündüzler
örtsem üstünü ipek bir yorgan gibi
yağmur sularına karışarak
eriyip aksamiçine
kimsecikler farkına varmadan
biriksem el değmemiş zulalarında
damarlarından bir yol bulup
çağlayarak yada fışkırarak
çıksam senin bedeninden dışarıya
bir pınar bir çeşme olarak
ve çağıltılarıyla sevda türküleri söyleyen
bir dereye bir ırmağa dönüşsem
senin ovalar gibi engin gönlünde
bir deli rüzgar olsam
dokunsam en gizemli noktalarına
kekik kokuları toplasam dağlarında tepelerinden
deniz sularıyın tuzunu tatsam
en derinindeki kuytuluklara dalarak
ağaçların dalları arsında geçip
kuşların kanadını okşayarak
köyleri kentleri dolaşsam
yıldızlardan sevdalar çalarak
gecenin tam orta yerinde
ve mutluluklar dağıtsam dört bir yana
önüme katıp bir beyaz bulutu
gölgeler getirsem yangın yeri yüreğine
ve beyaz bulut boşaltsa
benden aldığı
kederler hüzünler dolu tüm yükünü
senin çakır dikenleriyle dolu gül bahçelerine
senin hayınlıklarla dolu gönül bağlarına
güneş olsam ısıtsam seni
sım sıcak dolaşsam damarlarında
kabartsam yağmur sonrası
dokunduğum her bir noktanı
sarsam seni üşdüğün her an
üstünü örten karları eritsem
sevdalı kar sularını
senin özüne damla damla salarak
ama ben ne kar nede yağmurum
usul usul senin üstüne yağacak
ne rüzgar nedegüneşim
sana snında sıcak sevda taşıyan
saban ve tohumda değilim
içimdekileri filizlendireyim sende
ben yıldız ırmak ve beyaz bulut değilsem
sende toprak ana degilsin
ama kadınsın
ben seni kadın diye sevdim
ve halende sevmekteyim
sen sevilmeyi hak etmesende


AhmetÖRNEK

Bu şiir toplam 746 kez okundu.
2.11.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı