mustafa gözelel

MEHMET OLMALIYIM !

Ben bugün Mehmetim,Mehmet olmalıyım.
Koca Seyitin kucağındaki mermi,
Hasan Çavuşun tüfeğinde süngüyüm,
Ve, çarığım, Afyonlu Halilin ayağında,
İçmek için kana kana şehâdet şerbetini,
Ben bugün Mehmetim,Mehmet ölmeliyim!


Ben bugün Mehmetim,Mehmet olmalıyım.
Yozgatlı yiğidimin saçında kına,
Anlatılan destanlarda ben de olmalıyım.
Dua edecek hayırlı evlatsa muradım,
Ve ismini aldığım peygamber açmışsa ağuşunu,
Ben bugün Mehmetim,Mehmet kalmalıyım!


Ben bugün Mehmetim,Mehmet olmalıyım.
Adım belki Ali,belki Mustafa,
Belki Tıbbiyede okuyan Kemalim,
Namusum bildiğim vatanım için,
Ben artık askerim.Şimdi adımı,
Ben bugün Mehmetim,Mehmet bilmeliyim!

Ben bugün Mehmetim,Mehmet olmalıyım.
Vuruldum.. Takıldı gözlerim gökteki ay-yıldıza,
Onu,yaramdan fışkıran kanla boyamak için,
Göğe savurdum,kanımla ıslanmış toprağı,
Bekleyin şehit kardeşlerim ben de geliyorum,
Ben bugün Mehmetim,Mehmet gelmeliyim!


Ben bugün Mehmetim,Mehmet olmalıyım.
Çanakkalede ne isem,Şırnakta oyum!
Kanını göğe savuran Mehmetin torunuyum,
Vatan çiçekleri için, kanım,cansuyum,
Mehmet ektiğim çiçekleri,vatan bağından,
Ben bugün Mehmetim,Mehmet yolmalıyım!!!


Mustafa GÖZELEL

Bu şiir toplam 496 kez okundu.
6.11.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı