Fedai Güven
Uzak
Gidemediğim her uzak
İneceğim her durak sen!
Uzansam tutarım belki,
Yakınımdasın ama:uzak
Kalakaldım çaresiz,
Atıldım bir köşeye
Dostlardan,senden uzak,
Bu şehrin kaldırımları
Geçtiğim,yürüdüğüm yollar
Baktığım pencereler de hayalin
Kimse bilmez ne haldeyim.
Sende anlamazsın küçüğüm(!)
Doğan her sabah da,geceyi
Gecenin ağlayan yüzünü görürüm.
Çatık kaşlı insanlarda,
Yoksulluğu da bilirim.
Bilirim ya,çözemem,
Bildiklerim,ilmik ilmik
Kördüğüm saçlarına...
Ah!o saçların,buğday kokulu,
Başak sarısı,öpülesi
Dağıldımı birde rüzğar da...
Tut!tutabilirsen beni!?
Gönlüm coşar,içim erir,
Bu sevda dünya''ya dar gelir.
Şaha kalkar gençliğim!?
Koştursam dörtnal,yetişemem,
Gençliğim benden...
Sen gençliğimden uzak.
Bu şiir toplam 564 kez okundu.
14.11.2008