yelda turhan

Yolun sonu

sanırım yolun sonuna geldik artık..
biliyorum, bakmazsın ardına bir daha
nefretin gözünü kör etmişken
halimi sormak gelmez aklına


umarım mutlu olursun gittiğin kollarda
sevilirsin bir ömür boyu yalansız
benim veremediğim ya da görmek istemediğin sevgiyi bulursun


artık yolun sonu
arkama istesemde bakamıycam
özlemek kelimesini unutucam
görmek isteyen gözlerimi kör etmem gerekecek belki de
sana gelen yolları tersten yürümem gerekecek
sevdiğin çayı bile içmiycem artık
kimseye söz vermiycem
sonra,
seni her gece beklediğim o dar sokakta beklemeyeceğim,uzaktan bile bakmayacağım.




ağlayamıyorum biliyor musun?
inanamıyorum da gideceğine
ellerin olacağına ömür boyu
bizim hayallerimizi unutup, kurduğum düşlerime başkasını koyacağına
inanamıyorum ....


üzgünüm, vaktimiz geldi bu defa
sevmek ne kadar güzelse severek ayrılmakta o kadar acı
yüreğim parçalanıyor fakat elimden birşey gelmez
yolcu ediyorum yüreğimden şuan seni
mutlu ol...


ardına bakma sakın
ben hep iyi olacağım
seni seviyor olsamda belli etmeyeceğim
korkma!


dedim ya sadece mutlu ol sen..
düşünme beni
eğer dayanamaz özlersem seni
gelirim ilk elimi tuttuğun yere..
gözyaşlarımı akıtırım cennet tepesine..
haykırırım sesim kısılana kadar sana
duymasanda hissedersin belki damlalarımı...

Bu şiir toplam 976 kez okundu.
27.11.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı