Elini uzatıyorsun güne, ölgün saatleri kalmış yalnız.
Uzanıyorsun ağaca, silkeleyip almışlar yemişini. Toprağı
ürünsüz bırakmışlar, göğü soluksuz, denizi çorak. Kapa-
mışlar sokakları anılara ve umutlara.
Tam çökerken bir taşın üzerine, bakıyorsun el değil
bir kılıç bileğinin ucunda