hatice bozkuş (bozkus)
hayat böyle işte
hayat senin dediğin gibi istediğin gibi olsaydı
içinde ben olmazdım
kelimeler senin ağzından dökülenler kadar kolay olsaydı
bütün alfabeye aşık olurdum
itirafım bu denli kolay olsaydı
karşında ezilmemek için dudaklarımı mühürler
hiç bir zaman bu hatayı yapmazdım
uzaktan uzağa
belki de şimdikinden bile ykın olurdum sana
ama o zaman şimdikinden büyük bi farkı olurdu
gözlerin.....
ne gözlerinde ki öfke olurdu
nede bana olan düşmanlığın.
şimdi adımı bile almazken ağzına
o zaman belki hep dilindeydim
şimdi hiç bir zaman sorma bana
ne adımı al ağzına
ne bak o öfke dolu gözlerinle
ben artık bir ölüyüm bu günlerde
yaşyan bir ölü
eğer ölmüş olsaydım
bu kadar acı çekmezdim inan bana
şimdi al eline silağını sık kafama
bitsin bu nalet olası işkence
belki o zaman kollarına düşerim
ya hiç bi zaman tutmazsın beni ölüme terk edersin
ya da tutarsın elimden affedersin beni
inan artık hepsi için çok geç
belki de çok geç demek için bile çok geç...
Bu şiir toplam 695 kez okundu.
10.06.2007 18:53:33