Kerem GÜLSOY (keremcem)
otel duvarları
bugün yine o kadar hüzünlüyüm ki
beni anlayan kimse yok
ve beni anlayan sen ve senin hayalin bile
biliyorum saçma gelir sana
ama ben bugün o kadar hüzünlüyüm ki
zifiri bir o kadar soğuk bir nem tutmuş
otel köşelerine derdimi anlatıyorum
buruşmuş ve çizgilerle dolmuş yüreğim
hala seni sayıklayıp duruyor
ama ne çare
ben otel köşelerinde sürünürken
sen hayatı dört bir bucak yaşıyorsun
ben gözyaşlarına boğulurken
sen gülücüklerle boğuluyorsun
elbet geçer herşey der düşüncem yüreğime
ama gelde anlat yüreğime bunu
o bir kere seni sevdi
artık başkasını sever mi bilmiyorum
ama senin yokluğuna hiç alışmadı biliyor musun
ve senle yaşıyor sanki
hala hüzün kokuyor otel köşelerin dört bir köşesi
ve yüreğim hala seni sayıklıyor
gitgide nem tutuyor yüreğimi sensizliğinle
ve yüreğimi soğuk hüzünlerle gömüyorum
otel duvarlarının kaprislerine
ama seni hala gömemedim
çünkü seni seven yüreğim tek değilmiş
varlığım seni sevmiş
varlığım
sevdiğim kişiye hayratımdır
kerem gülsoy
21.03.2009 17:53
malazgirt
Bu şiir toplam 625 kez okundu.
21.03.2009 17:58:44