Hidayet GÜLTEKİN

ÇÖPCÜ VELİ DAYI

Sivasın Ulaş köyünden,
İşsizliğin zulümünden,
Alacaklının dilinden,
Kaçmış gelmiş Veli dayı

O çöp senin, bu çöp benim,
Sokakta çürüdü tenim,
Ey insanlar; son feryadım,
Duyuramaz Veli dayı.

Sofra bilmez,soluk yüzü,
Yalanı yok, merttir sözü,
Dürüst kaldı, onun özü,
Ekmek arar, Veli dayı.

Tek dostu kaldı yanında,
Köpek ile yaşlı katırda,
Kulübesi bez çadırda,
Şükrediyor, Veli dayı.

Akşama kadar çabalar,
Geçmişi düşünür ağlar,
Her şeyi kadere bağlar,
Perişan hep, Veli dayı.

Huzur nedir görmediki,
Sevdayı hiç bilmediki,
Yoksulluktan çıkmadıki,
Ağlar gezer, Veli dayı.

Hidayete er, ol halis,
İhtiyarın kalbi muhlis,
Sende taşıyorsan nefis,
Kurtulsun şu Veli dayı.

Hidayet GÜLTEKİN
Ressam

Bu şiir toplam 668 kez okundu.
17.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı