pan turk (panturk)

nisan..

--------------------------------------------------------------------------------

çok vakit ıslanır assan çamaşır
hele bir yağmuru dinse nisanın
bazı gün gözlerin nasıl kamaşır
ortalık güneşli günse nisanın

anı olur artık ocağın ataş
otlara bürünür hafifce dağ taş
çimenler üstüne kurunca bağdaş
iğde koku içe sinse nisanın

takla at yuvarlan ağrıyor boyun
kuzuyla çayırda oynamak oyun
kaymaklı tarafı hakiki koyun
ağızda peyniri sünse nisanın

kış ayı baş üşür kaldırmaz yürek
ya topuz yap saçı yahutta örek
iyisi berbere gitmeli direk
tıraşa hasretse ense nisanın

şu karşı ovayı sise bürletir
dağın eriyen kar nehri gürletir
sıcakta çıkmasın adam terletir
giydiği kazağı yünse nisanın

her taraf örtünür yeşil bir tülle
şenlenir bahçeler serçe bülbülle
baharın açılan tomurcuk gülle
dalları yaprağa binse nisanın

panikle eyleme kendini heder
koşmakla değişmez bu makus kader
kaçsa dahi üstü daha yaş eder
kim ahmak ıslatan sansa nisanın

herşey nasip kısmet ölümle doğuş
ormanlarda bile bulunur koğuş
işin yoksa birde ayıyla boğuş
sığındığın mağra inse nisanın

hal hatır sorarsan mutlak saygıdan
medet ummak lazım yoksa baygıdan
kış boyu süren bir uzun uykudan
uyandığı vakit dünse nisanın

ayıyla zor olur tutması güreş
belkide kendine arıyor bir eş
iyi geçin bence kadere kırk beş
her şey talih ile şansa nisanın

malından sayılmaz pek işportalık
iyi koru haya ve yumurtalık
gün güneşlik iken birden ortalık
savaş alanına dönse nisanın

savaş açsam bile her değirmene
bir sefer açmadın bana gül sine
ey meşhur donkişot yari dulsine
farkında değilsin sende nisanın..

Bu şiir toplam 643 kez okundu.
28.03.2009 19:53:37

• Yorumlar
• Yorum Yaz