Nezahat KAĞIZMANLI

İsimsiz

Kısmet değilmiş
Kısmet değilmiş kavuşmak,
Kısmet değilmiş güzel ne varsa paylaşmak
Bazen şanstır aslında kısmetsizlik, farkedebilene
Bazen pişmanlik, çoğu zaman keşkeler
O hiç bitmeyen keşkeler
Hayat bazen böyle türlü türlü oyunlar oynarmış
Mutluluk değil ki herşey
Kıymet bilinmez ki ozaman
Acıdır kalbe kan pompalayan
Nabzı attıran iliklere kadar hissedilen
Umutlardır asla kaybedilmeyen
Yaşanan herşeyin bir sebebi var elbet
Zaman götürdüğü gibi getiriyor insanı kendine
Yoğura yoğura olgunlaştırıyor hayat
Alışıyor insan keşkelerle yaşamaya
Hayaller kurmaya,
Alışıyor insan özlemeye
Kavuşmaya hasret geçsede zaman
Kavuşan memnun mu ki hayatından
Hiç değilse tertemiz kirlenmeden duruyor
Yüreğine sevgiyle kazıdığın
Nakış nakış işlediğin her ne varsa
Duruyur durduğu yerde
Ne ilerliyor ne de geriye gidiyor.
Çaresizce geçiyor günler aylar ve yıllar
Geriye döndüğünde,
Mazi, diye iç çekersin derinden
Alev alır duyguların,
Küllerini savurduğun yerden

Bu şiir toplam 683 kez okundu.
23.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı