Nilgün Pakyıldız

Yine Hüsran

Mevsimlerden hüzündü, günlerden hüsran.
Bir türkü okunuyordu içimde, adı: Hazan.
Ellerimde güz tadında, sararıp solan çiçekler.
Bir aşkı öldürmüştüm kalbimde, her yanı nefret kokan.

Meğer sevda masalıymış kaf dağının ardında kalan.
Umutlar hiç yağmazmış anka kuşunun kanadından.
Bir martı tadında hep, yüreğimdeki çığlıklar,
Akşam sabah dinlemez, denizleri kurutur gözlerimden akan.

Nilgün Pakyıldız

Bu şiir toplam 440 kez okundu.
27.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı