Nilgün Pakyıldız

Şimdilerde

Yalnızlık ırmağına düşmüşüm.
Yüreğimin en tenhasında kalmışım,
Umutlarım sımsıkı kenetlenmiş acılara,
Duygularımın şehrinde kaybolmuşum.
İklimler can çekişiyor artık damarlarımda,
Acının en olunmazı yüklenmiş yorgun omuzlarıma..
Şimdilerde yaralıyım,şimdilerde hüsranlıyım.
Bozguna uğramış yüreğim,yağmalanmış hayallerim.
Şimdilerde başıboş avareyim,
Şimdilerde başımı alır çeker giderim.

Yıllar önceydi bir bahar en son yaşadığım..
Karlar eriyip dona döndü kalbimin sokaklarında..
En çok kaldırımlarda yürürken hayal kurardım,
Birde soğuk kış gecelerinde sobanın başında.
Yalnız sevda masalları dinlerdim hayal çağımda..
Açmazdım dantelli perdelerimi karanlıklara..
Ötelerden pırıl pırıl içime süzülürdü ayışığım.
Şimdilerde mahzunum,şimdilerde ruhsuzum,
Şimdilerde ihanet sızmış aynalara,
Şimdilerde vurgun yemiş mehtabım.

Hani benim nazlı kuşum!
Nerede şimdi kokladığım gülüm?
Neden sustu,aşk şarkılarımı söyleyen,
Nazende bülbülüm?
Bir yıldızım vardı geceleri içimi döktüğüm,
O da kayarak karıştı,düşlerimin son durağına.
Takılı kaldı artık gözlerim en sabit noktalara,
Gözlerimin rengini kirpiklerimde yitirdim..
Sözlerimin hecesini ızdıraplara sürükledim.
Şimdilerde kimsesizim.şimdilerde sessizim,
Şimdilerde katran kattım zamana,
Şimdilerde saatleri durdu kalbimin.

Nilgün Pakyıldız

Bu şiir toplam 467 kez okundu.
27.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı