Ünal YILDIRIM

GÖNÜL BAHÇESİ

Adını yüzüne anmaya geldim
Akide kaymağa banmaya geldim
Yüreğimde ateş sönmeye geldim.
Kabul eyle beni gönül bahçene.

Dayanamam bu duygusal yaraya
Akşamı sabahı kattım araya
Felektir çekiyor beni daraya
Kabul eyle beni gönül bahçene.

Tebessüm etmenden aşkı umarım
Uzat ellerini tutup yumarım
El gibi yok benim rakı kumarım
Kabul eyle beni gönül bahçene.

Derenin taşları bağlamış yosun
Gönlümü yakıyor şu boyun bosun
Yanıt beklerim söyle ne diyosun
Kabul eyle beni gönül bahçene

Bu şiir toplam 487 kez okundu.
9.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı