Hidayet GÜLTEKİN

ULAŞIN DEMİR YOLLARI

Demiryollarının demir bilekli işçisi, çalışkan Turğut amca,
Devlet malı kutsaldır derdi, yıllarca hizmet etti bu amaca,
Alın teri dökülen lokmanın, tadı bir başka olur derdi kabaca,
Soğuk kış demeden hizmet etti, yoluna dağına ve yamaca,

Uzanan karlı rayları izlerdi, yolun her tarafı taştan,
İşin kabasını böyle öğrendi, Tekkeli Mustafa çavuştan ,
Soru sormayı cehalet sanırdı, bilemedi küçük yaştan,
Bir rüzgar gibi geldi geçti, her şey oldu bitti sil baştan,

Trenler gelir, dumanları umut olur yollarda bekleyenlere,
İşçilerdenYusuf ile Faruk takılırlar, garibim boynu eğriye,
Tek sohbetleri, ayda bir yemek yiyecekleri ucuz lokantaya,
Maaşlarını hesap edip, otururlar kar üstündeki soğuk sofraya,

Demiryollarının taşları bile sayılıydı, onlara göre hesaplı,
Arkadaşlarını bir gün olsun kırmadılar, hep komşuluk hakkı,
Efil-üfül durağında, sohbetin biri biter, şakalar başlar katlı katlı,
Esas olan dostlukmuş, ayrım yapmayan insanlıkta herşey saklı,

Sizin elinize su dökemezler, bugün takva ile yaşayanlar,
Hizmeti sadece eleştirerek ve yatarak sırtlarını kaşıyanlar,
Çaresizlikten direndiler, acı ile geçti romatizmalı yıllar,
Yokluğu çektiler, Sivas’ın sert kışında rayları taşıyanlar,

Babam olduğum için demiyorum, ey mübarek insan,
Gönülleri birgün dahi kırmadın, aradığın tekşey iman,
Demiryolları pamuk etmişti kalbini, bak işte geçti zaman,
Raylarınla uyuyorsun, trenler geçiyor farkında olmadan inan,


Hidayet GÜLTEKİN(Ressam)

Bu şiir toplam 706 kez okundu.
19.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı