Nezahat KAĞIZMANLI

BİR ANNENİN FERYADI

BİR ANNENİN FERYADI

Canın çıksın İsrail
Nasıl kıydın yavruma
Boncuk gözlerine kurban olduğuma
Anne diyen dillerine kavrulduğuma
Nasıl kıydın İSRAİL
Koklamaya kıyamadığım yavruma

Masum duran çehresine
Korkuyla bakan gözlerine
Sana yapma dercesine süzülen yavruma
Nasıl kıydın İSRAİL
Öpmeye kıyamadığım yavruma

Senelerce hasretiyle yandığım
Dokuz ay kaybetme korkusuyla taşıdığım
Kollarıma aldığımda mutlu olduğum
Yavruma nasıl kıydın İSRAİL
Doyamadım

Gecelerimi yavruma verdim
Gözümü kırpmadan sabah ettim
Kendim yemedim ona yedirdim
Gülen yüzünü hiç soldurmadım
Sen nasıl kıydın benim yavruma İSRAİL

Çaresizce sarıldı eteklerime
Anne beni kurtar diye
Biranda yıkıldı yere
Kucaklayamadan vurdun yanımda
Sen benim yavruma, nasıl kıydın İSRAİL

Neden beni de vurmadın sanki
Hayatta daha başka neyim kaldı ki
Azıcık merhamet etmedin
Dilerim Allah’tan oda sana merhamet etmesin

Dinmeyecek yüreğimdeki acı
Sönmeyecek içimde yaktığın ateş
Durmayacak gözyaşım
Sel olup boğacak seni
Nasıl kıydıysan yavruma öyle can vereceksin İSRAİL

Aldığım her nefeste
Yaşattığına pişman olacaksın
Hiçbir günüm boş geçmeyecek
Beddualar altında,
Ezilip kalacaksın.

Yavrum gitti geri gelmeyecek
O acı manzara, Gözlerimin önünden hiç gitmeyecek
Yaşadığım sürece lanet edeceğim
Zulmün yok olsun İSRAİL
Nasıl kıydın yavruma

Bu şiir toplam 944 kez okundu.
31.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı