sümeyye ayva

BEKLE GELİYORUM...

Güzel bi gündü oysa...
Arkadaşım Ayşe bize gelmişti
Salıncağa binmiştik birlikte
Sonra top oynamıştık
Kalbim herzamanki gibi pırpırdı yine
Tıpkı yeni doğan bir kelebeğin öleceğini bile bile uçtuğu gibi...
Saf ve neşeliydik, masumduk en önemlisi...
Daha 8 yaşımızda açmamış güllerdik...
Derken birden annemin çığlığını duydum
Yavrum! diyerek bağırıyordu,ağlıyordu
Babamsa kendini zor tutuyordu, belliydi birşeyler olduğu...
Korkmuştum...
Hızla anneme doğru koştum
Sebebini bilmeden bende ağlamaya başlamıştım
Sonra annemin Kardeşini vurdular!! diyerek bağırmasıyla anladım
Biliyordum artık kardeşim ölmüştü
Oysa dünyaya geleli çok olmamıştı daha
Ya 2 ya da 3 hafta...
Artık ağlayışlarım bir anlam kazanmıştı ve çoğalmıştı dahada
Evet kardeşim ölmüştü artık yoktu Ömer, hiç olmayacaktı...
Güneş batıyordu ufuklardan, sanki birdaha hiç doğmayacaktı...
Evimiz yıkıldığı için aşağı sokaktaki teyzemlere gitmiştik
Yorucu bigündü, erken uyumuştum
Hayat bu yaşta acı yüzünü göstermişti bana...
Sabaha doğru birden bir gürültüyle açtım gözlerimi
Etrafta hiç kimse yoktu ne annem ne babam...
Zaten bende kıpırdayamıyordum yerimden
Yalnızca acı acı bağırıyordum, ağlıyordum...
Üzerime yıkılmıştı evin duvarları...
Nihayet bir amca duymuştu çığlıklarımı
Uzun çabalarla çıkardılar enkazdan, yeniden geldim sanki dünyaya...
Fakat uzun sürmeyecekti biliyordum
Kalbim beni zorluyordu artık
Gözlerim kapanıyordu yavaşça
Sonra aklıma Ömer geldi birden...
Son sözlerim Bekle geliyorum kardeşim! oldu...
BEKLE GELİYORUM!!...

Bu şiir toplam 588 kez okundu.
31.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı