Feride Temel
GÜNEŞE MEKTUP
GÜNEŞE MEKTUP
bilsen ki
ben bu kahrolası çıbanı söküp atmadan
nefesim iliğinde kara is çıkıyor
hiç birşey olmamış gibi
günün bacağına sarılmak
dilimde acı aroması...
aynı dağınık yatağın
günlerdir gördüğüm serçe gözü şimali
ürkütmüyor değil
rüyamın kabak tadı yerini...
hayatın kuralımı ne
canımın sedasız suyu çıkıyor
acizane hüznün elimin
ayasında sıkıca tuttuğum
yularımı ne...
gel
seherin son kalan peruksuz yıldızı
öp kaşımın üstünden
doğan güneşe mektup yazsam okur mu
belki azalır sızısı
kırmızı başlıklı yağmurun kızı...
görsen ki
çamura saplı kalmış
imgeler yürekte
amaç kolayı değil zoru başarmak...
bugün kırık
yıkılık
örümceğin penceresinden bakmak
göze ucuz gelir
beşi on görürsün
hep kaldı genizde hıçkırık...
Feride Temel
Bu şiir toplam 849 kez okundu.
8.02.2009