mesut yelmen

sevdiğim

hanımkız saçının binbir teline gönül bağladım karakaşların için oturup sabahlara kadar ağladım alınırım,mahçubum,inanmanı isterim sana delikli elbiseler giydirip barlarda gezdiremem kafam eserse varya,o sıcacık odamızda oturup masa kurar halay teperiz düşmanıyım ojenin rujun pudranın seversem allahına kadar severim, çünkü ben özbeöz diyarbakır çocuğuyum

Bu şiir toplam 536 kez okundu.
8.02.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı