özlem Aktaş (özlem aktas)

BAZILARINA GÜVENILMEZ...

BILIRMISIN BAZI INSANLARA GÜVENILMEZ
sende bazilarindan birisin
zamanla anladim ben bunu
sadece sen derken bile
sadece ben olmadigimi gösterdin
baskalari da vardi
baskalrina diyordun bana dediklerini
seni seviyorum o kadarmi basitti sende
kara gözlerim asik asik bakarken sana
senin o ela gözlerin beni kandirmis
seytanca yaklasmissin yanima
inan seytani bile kandirirsin sen
o bile iyi kalir senin yanida
gücüm olsada
cilgilarimi duyurabilsem sana
bazilarina güvenilmez
güvenmistim sana
evet öyle güvenmistim ki
günes dogmuyor desen bile
o kadar dogruydu bana
bakislarin o kadar masum geliyordu
gözlerinin o sicak sandigim anlarinda
sarilirdim sana
oysa sarildigim ne bir sevgiliymis
nede sevilecek bir yürek
ben yillarca bir yilana sarilmisim
sinsi sinsi hayatima gelmesine izin vererek
simdi gelme geri
ne olur gelme
yalan dünyanin en yalancisi
tekrarda estirme hüzün rüzgarlarimi
ben sevmenin ötesi sevdim seni
severken bile kirmaktan korkarak sevdim
ama sen sadece kendini sevdin
baharimin ortasinda yirmilerimde küstürdün beni hayata
aradan gecen üc yil büyüttü beni
ve simdi büyüdüm aldigim dersten sonra
yirmi ücümün ortasinda
sana senin adam olmadigimi
benim adam sandigimi anlatiyorum sana

Bu şiir toplam 505 kez okundu.
27.04.2009 00:18:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz