Necdet GÖKNİL
YÜREĞİMLE BAŞBAŞA
Gecenin ilerlemiş saatlerindeyim.
Bu gece senden söz edeceğim yüreğim!
Seninle konuşmaya ihtiyacım var bu gece....
Biliyorum, çok zaman düşüncelerimle üzdüm seni!
Bazan hiç dinlemedim.
Yaraladılar, kırdılar, incittiler seni.
Ayrılık acılarınla kahroldun.
Yine de kör gecelerde ışığım oldun.
Yıldızlara dönüştün.
Aydınlığın yüzüme, gözlerime vurdu..
O korku dolu karanlıklarda,
O kış kıyamet günlerinde bile,
Hiç ayırmadın yanından SEVDİĞİMİ..
Sahiplendin.
Yıllar yılı nasıl dayanadın, bu acı dolu yalnızlıklara? Düşüncelerim bile yetersiz kaldı direnişlerine..
Korktuğu bile oldu senden-yalan değil!
Zaman nasıl da geçti habersiz, sinsice..
Yıllar bir demir törpüsüyle ufaladı bizi...
Rüzgarlarda savurup, bilinmez yerlere attı.
İşte onlar anılarımız oldu...
Sen de az değildin hani!
En olmaz zamanlarda bile,
Düşüncelerime karşı isyanlar çıkarttın! !
Baş edemediğim günler oldu.
Sana son bir sözüm var YÜREĞİM! ! !
Gökyüzündeki yıldızlardan bir tanesi kadar,
Yanında, başka bir sevda olduğunu sezersem..
Bir başka sevdayı düşüncelerimden gizleyip,
Yanında saklarsan- SEVDALIMIN ötesinden başka sevgi..
Ellerimle söküp atarım içimden seni!
Hiç acımam..
Umurumda bile olmazsın! ! !
Öksüz kalırsın..
Bir saniye olsun düşüncelerime giremezsin! !
Kuruyup gidersin, ağaçlardan düşen yapraklar misali......
Bir başına, yapayalnız kalırsın!
Bunu. her atışında hatırla.
UNUTMA sakın..
Yine de sen çok yaşa yüreğim.
Sen yaşadıkça,
SEVDİĞİM de seninle yaşayacak! ! ! ! ! ! !
Sana bir de müjdem var yüreğim.
Bu aralar DÜŞÜNCELERİM de seninle..
O'' nun sevgisini yanında tut...
Hiç bırakma! !
Yanından sakın ayırma...
HOŞÇAKAL YÜREĞİM!
Necdet GÖKNİL
Bu şiir toplam 878 kez okundu.
22.02.2009