Cuma Soylu

CANİLER

Bu gün devrildi ulu çınarım
Kor olmuş alev alev yanarım
Acın unutulmaz seni anarım
Caniler elinden yok oldu hayat

Bozulmuş gene bülbül yuvası
Hazin ötüyor dertli çıkıyor avazı
Doğada ne tadı kaldı nede havası
Caniler elinden yok oldu hayat

Tedirgin olmuş yuvaya girmez
Kınalım yara almış acısı dinmez
Kimse o canın derdini bilmez
Caniler elinden yok oldu hayat

Soylu yaslanır ardıca bakarken sana
Güzellik katardın sen bu cihana
Çokta yakın olurdun cana
Caniler elinden yok oldu hayat

CUMA SOYLU SİVAS -22/2/2009
İMRANLI BARDAKLI KÖYÜ

Bu şiir toplam 637 kez okundu.
22.02.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı