HALİL İBRAHİM ÇİMENDAĞ

Vazgeç yüreğim; ölürüm!..

Önüne geçmem gidersen...
Merhamet etmem gözümün yaşına!
Ağlasın, inlesin;
Kollarım kırılsın!
Ardından gelipte tutarsam eğer!

Bırak aksın derim
İçimdeki nehirlerin...
Boşalsın çağlayanlarına bel bağlarsam eğer!
Bir yudum içmem senin kahrın için!
İçerim çürüsün rakıya su katarsam eğer!

Gözlerim kör olsun
İsmini andığım her nefeste,
Toprağa küserim,
Sana yaklaşan her dönemeçte!
Dağ ardından insan da doğar güneşte,
Ayağım mayına bassın;
Çimenine bir adım atarsam eğer!

Önüne geçmem gidersen...
Kapıda kollarımı yanlara açıp!
Havanı atar çeker gidersin,
Eski resimleri odaya saçıp!

Bırakın gitsin derim şu soran dostlara,
Fermanını yazdı adamın diyan komşulara!
Efkarlanıp bazen coşan duygulara,
Sazım çatlasın;
Senin türkünü çalarsam eğer!

Vazgeç yüreğim!
Allah''ını seversen...
Vicdanım sökülsün yerinden,
Bir batakta görsem bile perişan!

Yüreğim;
düşkünsün!
Ölesin!
Bir kadından aşk
umarsan eğer!

Dişlerim dökülsün
senin sırrını açarsam dilimle,
Vallahi kal demem!...
Böyle iki perde iki kilimle!

Haklısın sevdiğim...
Vazgeç yüreğim!
Önüne geçmem giderse!
Öleceğimi bilsem yalvarmam!
Şerefsizim bir daha o Feleğe çatarsam eğer!

Vazgeç yüreğim artık sevme!
Dayanamam; ölürüm!...

Bu şiir toplam 640 kez okundu.
26.02.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı