Didem Gulmez
Floransa da gece
Sokağın köşesindeydi gölge.
Düşler kuruyordu mahallenin delisi kendi kendine.
Gecenin ikilemine uymamıştı ayak sesleri.
Floransa''nın iklimine yabancıydı belki de.
Hiç söz yoktu, sözler boştu.
Gölgenin peşinden geldi aşk kedileri
Tüm sırnaşıklıklarıyla, ışıklarıyla...
Sokağın köşesindeydi gölge,
Tam arkasında yasak bölge.
Kabul edilmemiş gibi cennete,
Adımları parlıyordu tekdüze İtalyan gecesinde.
Rengarenk bir şarkı sızıyordu sarhoş bir evin camından,
Tanıdık yıldızlarla gözgöze geldi gökyüzüne bakınca.
Gölge sarhoş adımlarla vazgeçmişti pırıltılardan.
Önce saçlarını kazıtmıştı, gür deli saçlarını,
Sonra gözlerini kapatmıştı hiç görmemek adına.
Oysa unutmamıştı elleri o şarkıyı söyleyen sevdiğini.
Başıboş yıldızlar taşınıyordu birer birer.
Hiç söz yoktu, sözler boştu.
El salladı hiç bilmediği birine.
O ise görmedi karanlık sokaktaki sarhoş gölgeyi.
Parmaklarına düşler bağlamıştı, yere attı birini.
Hala peşindeydi şımarık aşk kedileri,
Dillerinde pırıltılı yalancı kelimeleri...
Oysa sokağın köşesinde öylesine duruyordu gölge,
Buruk, kabul edilmemiş gibi cennete...
Bu şiir toplam 723 kez okundu.
26.02.2009