Yusuf Ozkan

Anne

Şu siyaset ne garip şey anne,
İki kelimeyle anlatayım da, dinle.

Geçenlerde yanıma bir yolcu oturdu,
Soluklanmak için birazcık durdu.
Dertleşti benimle(!)heycanla konuştu,
Kelamı yoktu amma küfürü boldu.

Dur sakinleş hele bir anlat dedim,
Çaycıya iki şekerli bir de çay söyledim.

Dedim kardeş, sıkıntın nedir sana n’oldu?
Hele dur ,dinlen betin benzin soldu.
Meğer sebep köydeki seçimlermiş anne,
Adamcağız saç baş koymadı yoldu.

Değer mi kardeş etme küfür, yazıktır sana,
Derdini tekrardan anlat, baştan bir bana,

Arkadaş , komşusundan bir oy istemiş,
O da “ veremem arkadaş,olmaz “ demiş.
Bizim ki yaptığı iyilikleri bir bir söylemiş.
Oralı olmamış komşu, geri göndermiş.

Anlattı bizim ki anlattıkça saydı, sövdü.
Geçmişte yaptığı iyiliğine dizlerini dövdü.

Dedim, “ siz komşusunuz ayıp etmişsin,
Bırak oyunu canının istediğine versin”.
Sordum,“doğrusu bu değil mi ,sen ne dersin”?
Dedi “yarından tezi yok, mutlak gebersin”.

Şok oldum anne inan bana şok oldum.
Verilen tepkiye iliklerime kadar dondum.

Dayanamadım kalktım, ayrıldım oradan.
Hesabı ödedim cebimde ki bozuk paradan.
Dedim,”sizlere akıl fikir versin Yaradan”.
Gün gelir utanırsınız vakit geçince aradan.

Birbirine sövenler kardeş değil miydiniz dün?
Ne de ucuza sattınız kardeşliğinizi bu gün.

Mürekkep bitti, dil sustu, süre doldu.
Bilirim ki Yusuf Ozkan biraz çok oldu.
Daha yazmayacağım demiştim amma,
Ne yapayım, can çıkar huy çıkmaz oldu.

Yusuf Ozkan

Bu şiir toplam 839 kez okundu.
5.03.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı