devrim esmer

Gurbet Garibiyim

bu şiir daha önce 268 defa okundu.


gurbet garibiyim şu hayat''ta yanlızım çaresiz bir başımayım ağlıyorum nedensiz gülmüyorum çok çaresizim ne günüm nede akşamım var gözlerim''de yaşlar saçlarım''da binbir aklar var gidecek bir yerim tutacağım bir dalım bile yok düştüm gurbete ne gecem nede gündüzüm var geziyorum gurbet gurbet arıyorum kendime bir eş bir dost bunları bile çok gördü felek bana haykırıyorum ahsız çilesiz mutlu bir günüm olmadı tutunduğum bütün dallar kırıldı birgün bile sıcak bir evim sığınacak yerim yurdum olmadı zalim felek hep erimez karlar yağdırdı güvendiyim dağlara gurbete kahverengi gözlerim hala gurbet''te yersiz yurtsuz dolanırım çoçuk gibi ağlıyor gözlerim gurbet garibiyim garibim bende insanım tükendi umudum

Bu şiir toplam 638 kez okundu.
5.03.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı