yağmur deniz

Babam

Olum bekler hayatin sonunda

Ummadik bi anda gorunur

Acik bi kapinin ardinda

Hayat cesitli cizgilerde son bulur

Kimi si icin uzunlugu konusulur

Kimi si icin se kisaligi huzunden cok dusunundurur

Hak miydi simdi 36 da gitmen ?

Edebiyete karisman

Ya benim olumum uzun surerse

Ya seni gormem senin olumune benzemezse

Uzunluga karisirsa

Ozaman senin kisa hayatini icimde buyuturum uzun cizgimde

Senin ruhun hayatla olum cizgisi arasinda golgelenirken

Ben hayatin anlam bulamadigim cizgisinde SIKISIP cirpiniyorum

Ne bedenim kaldirabiliyor ruhumu

Nede ruhum hak ettigi gibi davraniyor bedenime

Hangimiz hak edildigi gibi yasadik ve olduk ki bizde dogru davranmasini bilelim

Ben kucuktum seni gomduler topraga aitmissin gibi

Seni kalabalikta ararken

Senin gittigni soylediler

Gormedigim bir avuc toprakti yuzunu bidaha bana gostermeyen

Ruhun bilmedigim yerlerde belkide beni izliyordu

Ama yinede gozyaslarimi silmeye yetmedi

Beni izlemen nafile

Kucuk bi kizin gozyaslari hep akti

Yasayanlar fark edemedi

Olenler ellerini uzatiysalar bile yetisemedi

Kurarlar vardi cunku

Seni benden ayiran

Ayirdiktan sonrada bizi yalnizca hatiralarla yasamaya mahkum eden kurarlar

Ne hayat bitti ne olum

Hersey seni benden saklayan bi avuc toprak icinmis

Sen yanimda olmasanda

Biliyorum ki bende yolcusuyum hayatin icindeki barindirdigi o olumun

Sensizlige alisip yuzunu resimlerde sadece yasatiyor olsamda

Sesizce hickiriklarimi icime akitsam bile

seni gormeye cok korkuyorum baba...

Bu şiir toplam 597 kez okundu.
5.03.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı