zeynep akpınar (zeynep)

İSYAN PERDESİ

Geceler kabus olup çöktümü omzuna
Sigaradaki zehir çare olmuyor
Ölümü çekerken nefes nefes içine
Yalnızlığımı haykırır her nefes verişim
Düşünürüm bazen bu eller neden yaratıldı
Seni tutmayacaksa bir şekilde
Neden aşkı yarattın tanrım doyasıya tatmayacaksam
Neden taştan bir kalbim yok ki
Söküp atabileceğim her şeyi
İşte o an bir fırtına kopar seni düşününce
Ama çaresizlik sarar heryerimi
Ve bir an derim ki
Tanrım bitmesin bu rüya sürüp gitsin ne olur uyanmayalım
Bazen düşerim umutsuzluğa
İsyankar olurum önce
Ben benliğimi ararken
Yokluğunda yoğrulmayı öğrendim
Ben seninleyken senden ayrılmayı öğrendim
Ben ben değilken seninleydim
Ve bebeğim şunu bilki birgün biterse bu rüya
Musalla taşıma yasılsın
Çok sevdi kavuşamadı diye..

Bu şiir toplam 869 kez okundu.
18.06.2007 17:23:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz