Ahmet Tığlı

BİR SEVGİNİN ADIYDI KUTSANAN ÖZGÜRLÜK

Bir kez kutsadım seni;
Yağmurlar düşüyordu yanaklarından
Ellerin sıcakmı sıcak
Ve kararlıydı,
Sevgiye inen yumruklara
Tahammülsüz bir başkaldırıydı,
Özgürlük şarkılarına bir kez
Alıştımı kulaklar
Başka seslere kapanırdı.

Bir kez kutsadım seni;
Dudaklarının sımsıkı kapandığı
Zamanlarda,
Kararlı bakışlarının
Acıları gerilerde bırakan
Bir limon gibi sıkıp atan
Parmaklığında...
Bir ömür törpüsüydü adımların
Özgürlüğün hep bir adım gerisinde.
Yüreğinin dal budak salmış
Sokaklarında kayboldu sevgiler
Kan kırmızı umutlar...

Bir kez kutsadım seni;
Şeytan tuzaklarına gülüp geçerken
Nasıl dayanmıştı bedenin
Ve de ruhun,
Çelik bir yay gibi gerildiği
Zamanlarda...
Doğrusu buydu özgürlük adına
Takınılan tavrın,
Doğrusu buydu insan olmanın
Ve buydu yaşamanın.
Sen özgürlüğü açlığa yeğ tuttun
Ödünsüz,
Sevgiyle beslediğin özgürlüğünü.
Beklediğin başucunda duran
Yıldızlardı bir yanıp bir sönen,
Kışın soğuğu bile ürkütemedi seni
Özgürlük kömürüyle ısındın.
Mutluluğu özgür yapabilmek
İçin savaştın,
Acılara tutsak mutluluğunu.

Bir kez kutsadım seni;
Senden olan bir cana
Bırakırken aşını,
Sevginin sıcak rüzgarları esince
İnen kaşlarını,
Özgürlük ateşiyle yanan
Ve de hiç kaldıramadığın
O ağır başını...
Seni ilk kez gördüm gülerken
Bir ufuk çizgisinde,
O kızıl ufukları bir gün yırtıp
Gelecek dediğimde
İnanmamıştın:
Karanlıklar izin vermez demiştin.
Fersiz gözlerinde yakaladım
O ışığı,
Galiba der gibiydin,
Sen misin o güneş....sorar gibiydin.

Bir kez kutsadım seni;
Yaşamak için bir kez
İnanarak güldüğünde,
Bir kez yaşamaya
Karar verdiğinde,
Bir kez kutsadım seni,
Bir kez.mutluluktan ağladığında...

Bu şiir toplam 907 kez okundu.
5.04.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı