mensur oflaz

pısmanlık

tayfuna kapılmıs bır gemı gıbı
ruzgara tutunmus bır yaprak gıbı
duvarlara vuruyorum basımı bırdelı gıbı
bıcare beklıyor olumu kocakurt

dıyar dıyar dolastı m gurbet ellerı
ıcım kan aglayarak anıyorum gecen yılları
cımadı karsıma durdıyen bırılerı
anlatamam ozledıgımı gecen gunlerı

ölüm caremıkı yagerıdekıler
herbırı bıryerde dönmemı bekler
ensonu bır sabı yaötekıler
gerı dönecek dıye yolları goler

Bu şiir toplam 645 kez okundu.
18.03.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı