yelda turhan

GİT, GİT HADİ ...

Bilmediğim bir zaman da hissettim ellerini
Yorgun,kırılmış kalbimle bulduğumda seni,
Bilemezdim seveceğimi.

Yine bilemezdim gideceğini,
Halbu ki nasıl da sevmeye çalışmıştım seni
Yıkılan duvarlarımı siper ettiğim kalbimle
Nasıl da kurmuştum tek tek parçalarını

Şimdi gidiyorum diyorsun..
Nasıl ardından baka kalayım,
İnandığım sana,
Nasıl o da farksızmış damgasını vurayım..

Biliyordun,
Yaralıydım.
Unutmaya çalıştığım hayallerim
Islak, kurumayan yüreğim vardı.

Herşeye rağmen ben yine seni sevdim
Bu kadar yalana, çıkarlara rağmen
Ben yine seni sevdim..

Şimdi gidiyorsun
İçimde öyle bir yara açtın ki
Değil güvenmek,
Herkesten ve herşeyden nefret edicem

Çünkü; ben seni sevmeye çalıştım
Ellerimi tuttuğunda kanayan yarama rağmen
ben seni sevmeye çalıştım..
üzmeden,kırmadan
sevmeye çalıştım.
sevmeye çalıştım.

ve başardım.

Sevdim yüreğini,
Sevdim sözlerini ve hayallerini
Sevdim bana verdiğin değeri
Yanımda olduğun her saati
Sevdim
Çok sevdim..

Gitmek istiyordun ya,
Git hadi....
Bundan böyle kim senin kadar bana zarar verebilir ki
Mahfettiğin hayatıma, kim daha çok zehir katabilir
Bana kim senin kadar sözler verebilir,
Beni kim hayatına tertemiz kabul edebilir,
Kim beni, bu kırık dökük hayata yeniden bağlayabilir,
İstemiyorum artık tek bir söz, sıcak bir el
unutmaya çalışmadan seni
GİT , GİT HADİ...

Bu şiir toplam 1.018 kez okundu.
22.03.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı