fırat ARABOGA

NEYEN YETMEDİ

Ne kadar aç gözlü şu insan oğlu,
Bir tas sıcak çorba neyen yetmedi
Kendini bilmezden medet umuyor,
Arifin sohpeti neyen yetmedi.

Yeterdir öptügün elden etekten
bıkmadınmı hergün laftan kötekten
Sana hayır gelmez itten köpekten
İnsanın sevgisi neyen yetmedi

Eşine dostuna vurgun vurdurdun
Bazen dayı oldun vurdun kırdırdın
Azmı geldi sana cebin doldurdun
Hesapsız servetin neyen yetmedi

Revamıdır sen ye fakir bakına
Şiwan düşsün sarayına tahtına
Nedir göz diktigin yetim hakkına
Soyduğun bankalar neyen yetmedi

Bir kaç doğru sözde bin yalan ettin
Bir kaç sağlam yeri sen talan ettin
Namusla şerefle yeminler ettin
Bilmem onur senin neyen yetmedi.

Nedir senin böyle çalım sattığın
Yetmezmi serveten servet kattığın
Belki dokunacak sana yazdığım
Bu kadar rezillik neyen yetmedi.

Bilgiçlik taslayıp olma ukala
Yedirme aslanı bir kaç çakkala
Fakirin dayısı yokken yaslana
Sırtındaki dağlar neyen yetmedi.

Ecelden kaçılmaz böyle bilinsin
Bin yıl yaşasanda mutlak görürsün
Baban felek olsa bir gün ölürsün
kazılan mezarlar neyen yetmedi

FIRAT ARABOGA

Bu şiir toplam 879 kez okundu.
27.03.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı