CEMAL YOSMA

KIYIYORDUM BU TATLI CANA

Ansızın gelen ayrılığın ardından
Bir daha iflah olmazdı bahtı karadan.
Ölmeyi çok istiyordum acıdan,kahırdan.
Dua ediyordum canımı alsın diye yaradan.

Hiç kalmamıştı umudum sevgiden yana,
Az kalsın kıyıyordum bu tatlı cana.
Değermiydi bilmiyorum yüreği taş olana,
Şükrediyorum seni karşıma çıkarana.

Aldırış bile etmedin sitem dolu sözlerime,
Bir yaşam bağışlarcasına baktın gözlerime.
Derman oldun bağı çözülmüş dizlerime,
Yağmur olup,can verdin çöl olmuş yüreğime.

Uçurumun tepesinde hayatlar son bulurdu,
AŞK uğruna düşüp,akbabalara yem olurdu.
İntahar edeceğimi sana melekler mi duyurdu?
Bu bir mucize yoksa bizi AŞK mı buluşturdu?

21/03/09 Cemal YOSMA İST.

Bu şiir toplam 595 kez okundu.
27.03.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı