cüneyt genç

kuşlar yedi aşkımı

hayatın en sıcak yerinde sevgimin gölgesine yaslandın
kalbimin en güzel yerine tırmanıp aşkımın en tatlı meyvelerini topladın
madem gidecektin dallarımı neden kırdın
kabuğuma adını kazıdında yıllar silermi sandın
bu yapraklar sensizde yeşil kalırmı sandın
yalanlar ormanında sevgiyle büyüdü bu ağaç yanıldın


birgün yine gelirsin diye her mevsim açtım çiçeklerimi
yine otur diye kalbimin gölgesine dökmedim yapraklarımı
gelmediğin her mevsim kuşlar yedi aşkımı
umudum kalmadı bir beyaz kapladı dallarımı
artık üşüyorum sensiz bu hayat döküyor yapraklarımı
bir kıvılcım bekliyorum yaksın alsın bütün acılarımı


bu aşkın topraklarında büyüttüm güçlü köklerimi
hayat vursada baltasını kesemedi beni
ben hala aynıyım fırtınalar değiştiremedi beni
değiştiremedi kabuğuma kazıdığın izleri
ömrümden düşen yapraklar sararsada bekliyorum seni
ya sadece sen ye bu kırmızı meyveyi
yada son kez gel gitmeden bi ateşle yak beni

söz:cüneyt genç

Bu şiir toplam 509 kez okundu.
8.04.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı