cüneyt genç

KÜÇÜK ******** KUTU

Dünyalara sıgdıramazken sana olan aşkımı
Şimdi küçükbir kutuya sakladım sana verdigim yıllarımı
Kelimeler bulamazken seni anlatmaya
Tek cümlelik boşluklara yazıyorum duygularımı

Bu tahta köprüden senle geçmek için tutum ellerini
Ama ben senin kalbine takılıpta düştüm hayatın içine
Şimdi sürükleniyorum bilmedigim yerlere
Bilmiyorum boğulurum belkide
Sonunu göremiyorum hayatın

kuru bir ağaçta kalan tek yeşil yaprak olmayı ummustum seninle
ama sonabahr oldugunu nerden bılebılırdım.
hayat denilen şu nehirde sana tutunurum sanmıstım
kırık bir dal oldugunu nerden bilebilirdim
şelaleden düşmeden karsıma cıkan bır kayaydın
sana carpcagımı nerden bılebılırdım

yaralıyım şimdi çılgın bir akıntıda suruklenıyorum
sona dogru yaklastıgımı hissediyorum
Bir ses geliyor uzaktan korkuyorum
Kaderime tutunmaya çalışıyorum
Sensizliğe çarpıp yaralanıyorum
Tutunacak dallar arıyorum bulamıyorum
Ben bu nehirden düşüyorum

gözlerınde yüzmeyi basaran ben sımdı boğuluyorum
son anda bıle seni düşünüyorum
ciğerlerimdekı sende bıtıyor yavas yavas ölüyorum

söz:cüneyt genç

Bu şiir toplam 525 kez okundu.
8.04.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı