FERHAT TALAY

ÖLMEK NE ACI ŞEY

Derin bir sessizlik aldı ortalığı,
Yavaş yavaş çekildi güneş karanlığa,
Dağlar geçit vermez oldu,
Yollar bitmez oldu yarınlara,
Ardından hafif bir tebessüm şekli,
Sonra acı acı gözyaşları,
Geçit vermiyor gurbet dağları,
Ben gurbet ellerde ölecem,
Halimi bekleyen bir yarenim vardı,
Memleket kuşları sunardı halimi ona,
Gözyaşları bir anda duruverdi,
Memleket rüzgarları esti son nefeste,
Acı hastalık bedenimi sardı,
Özlemle yanıp yok oluyordum,
Bir sevdiğim yar vardı,
Onu bile unutturmuştu hastalık bana,
Eski günlerini geçirdim gözlerimden,
Hiçbir şey anlayamadım sözlerimden,
Vakit geç olmuştu artık,
Herkes gözlerini yummuştu güne,
Ben gurbetin bütün yorgunluğunu taşıyordum,
Acı acı inliyordum yatakta,
Başımda bekleyen bir arkadaş,
Şimdi nasılsın diyordu bana,
Ben hiç bir şey algılayamıyordum,
Kimseyi anlayamıyordum,
Ecel etrafımı sarmıştı,
Son nefeste namaz geldi aklıma,
Dudaklarımda Allah’ın lafzı,
Gözlerimde dinimin namazı,
Kalbimde ise Allah’ın resulü vardı,
Ruh yavaş yavaş bedenimden ayrılıyordu,
Önce ayaklardan sonra kalbe doğru ilerliyordu,
Gözlerden çeşme çeşme yaş akıyor,
Azrail selamı veriyor bana,
Ölmek artık bana çok yakındı,
Ve beden soğuyor,ruhlar alemine karışıyorum,
Artık güneş doğsa ne fayda,
Yaşlar aksa ne fayda,
Sabaha ulaşamadan gittim,
Gurbetlerde can verdim ben,
Anam,sılam,yarim kaldı uzakta,
En acı şey ölürken kimsesizdim,
Unutulmuştum ölümün pençesinde,
Ceset yırtık bir yatağın üstündeydi,
Ne bakan vardı ne alan,
Çaresizce sabahı bekliyordu,
Kuşlar konmuştu dallara,
Onlar feryat ediyorlardı,
Penceremin önünde küçük bir serçe,
Benim için gözyaşı döküyorlardı,
Biçare ve kimsesiz kalmıştım,
Bu hayata elveda dedim,
Gözlerimi yumdum yarınlara,
Ölmek nede acı bir şeymiş.

Ferhat talay

Bu şiir toplam 581 kez okundu.
19.04.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı