Abdullah Arslan

iste hendek iste deve

artik yeter olsun
oyle pesinden kosmalar
bir sesini duyabilirmiyim demeler
acaba ne yapiyor diyerek
uykularimi bolmeler
ben kimseye etmiyorum
kendimden baska
dunyam degisti inan
tutulunca aska
ne huzur kaldi
ne bir damla nese
gulmeyi unuttum desem
yalan olmaz inan
sabahlara kadar kalmalar
gereksiz yere can sikmalar
yollara bakmalar
telefon beklemeler yok artik
sen ustune dusuldukce simariyorsun
sen aski tanimiyor
kadir kiymet bilmiyor
haldan anlamiyorsun
cektirdigin cilelere
akittigin yaslaradiz cokup yalvarislara
dilenci gibi bakislara
yeter olsun
dusmem ustune artik,
yalvarip yakarmam
sevgiyi biliyorsan,sende seviyorsan
gercekten sevgilim diyorsan
gorecegiz
hakikatin kendisini
ustad barisin dedigi gibi
iste hendek iste deve

Bu şiir toplam 804 kez okundu.
19.04.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı