Kubilay SEYFİ

YOKSUN

Yine efkar bastı garip gönlüme ,
Geriyor beynimi seninle geçirdiğim her an , perde perde
Beni sen düşürdün çekilmez olan bu derde
İlacım sensen eğer, soruyorum sana neredesin nerede?

Cenneti âlaya sensiz giremem,beklerim seni araf denen yerde
Gelmezsen eğer,mukkadesim yine, nasılsa yalnızlık olmuş bana arkadaş heryerde
Seversen çekersin dostum diyor yüreğim damlayan zehir gibi katre katre
Sen mutlu ol yeterki iki gözüm,tutulsun yüreğim senin için her derde.

Yinede yüreğim diyor gel buyana buyana , ben adam yemem
Korkma sevdiğim ben adam yemem,saklarım sırrımı kimseye demem
Sevdan gitmiyor serimden dön desede yüreğim dönemem
Düşürdün beni derde,her bakışında yanıp yanıp sönüyor sinem

Kaşlarının karasıydı cezbeden gözlerinin neşesiydi beni bu derde celbeden
Suçum nedir bilmiyorum,söylede kurtulayım ölmeden
Varmı şu dünyada acaba aşkından ölen,
Aşkını haykırıyor yüreğim,bitermi meramın kederin yanan yüreğimden.

Günahım seni sevmekmi söyle başka suçum nedir?
Suçum seni içimde sır gibi yüreğime övmektir.
En güzel zikir yar diye seni anmaktı, soruyorum sana aşk değilde bu nedir?
Yar diye diye ağlamaktı, söyle başka suçum nedir?

Etme bu cefayı yar yar kanlım olursun
Yinede dönersem yolumdan ölümüme sebep olursun
Seviyorum ama biçareyim ölene kadar yüreğimin suyusun
Seninle Allahın varlığını birdaha tanıdım,sanmaki sensiz kalırım her şeyden yoksun.

Bu şiir toplam 480 kez okundu.
29.04.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı