mehmet erdoğan

TEVBE-i NASUH

Hep isteyecek içinde senden,
Bir şeyler isteyecek.
“Durma beni doyur!” diyecek.
İçinde bir şeyler
Ve daha daha
Yürünecek bir yığın günaha
Sabahtan akşama
Akşamdan sabaha.

Hep didikleyecek kalbini,
Arayacak en diplerde gıda
Kendine uygun yiyecek.
Bir canavar gibi,
Uzun uzun uluyacak
Sonra dişleyecek ruhunu
Hislere, duygulara, umutlara elveda.

Bedeni arzular için,
Bir ejder yatağından kalkacak
Her gün.
Ve alevden diliyle
Özüne zehirli
Bir şeyler üfleyecek.
Hadi, hadi
Kalk ve bana av bul
Diyecek
Kor gözlü, kör gözlü seslenecek.

Ama asla bir ömür boyu,
Bu istek bitmeyecek.

Sen ey ruhum uyan artık,
Yaradan’a dayan artık
Ona sonsuz güven artık.

Yoksa nefis ve iblis
Yardakçı bir yığın his
Seni bir yaprağı dişleyen
Kurtlar gibi
Dişleyecek
Delik deşik edecek.
Kalbura döndürecek.

Ve ardı sıra
Her şeyini tüketmeyi
Kökünü kazımayı
Düşleyecek..

Ey kalbim
Dön Rabbine.
Dirilecek ve hür olacaksın
Sonsuz saadet bulacaksın
Tevbe- i Nasuh ile
Döndüğün gün Rabbine…

Bu şiir toplam 674 kez okundu.
29.04.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı