Recep ÇAĞLAR (oguzsoylum)
Abdurrahim KARAKOÇ
Ne yazsam söylseme üstada azdır,
Şiiri,nesiri bizlere hazdır,
Adamlığın resmi;kelamdır sözdür,
İman,inanç onda ceseret onda.
Düşmanına yavuz,düşmana köle,
Dost dediklerinin uğrunda öle,
Çetin mücadele;kolaydır dile,
İman,inanç onda ceseret onda.
İncitmez kimseyi,üzmez kimseyi,
Ulu sözlerinden alır hisseyi,
Hakkın emaneti görür nesneyi,
İman,inanç onda ceseret onda.
“Mihribanlar”ı var dillerde türkü,
Olamdı kalbinde zerrece korku,
Daim düşman bildi küfürü,şirki,
İman,inanç onda ceseret onda.
“Gök çekimi”dedi yere inantla,
Çok kuyular kazdı göle inatla,
Güvercin olmadı beyaz kanatla
İman,inanç onda ceseret onda.
“Beşinci mevsim”de güller kokladı,
Dost resmini yüreğiinde sakladı,
Arada bir sol yanın yokladı,
İman,inanç onda ceseret onda.
Yıllarca bekledi aynı durakta,
Selviler yetirdi susuz çorakta,
Ülküsünü mahfuz tuttu yürekte,
İman,inanç onda ceseret onda.
Ne günler geçirdi yapıldı sorgu,
Bunların hepisi görecek görgü,
Değişmez hükümü değişmez yargı,
İman,inanç onda ceseret onda.
Bazen yarasına tuzlu bal sardı,
Bu hayat ki nice nice hal vardı,
Hakkı alkışladı zulümü yerdi,
İman,inanç onda ceseret onda.
Serdengeçti ile tanışması var,
Kırlarda Çobanla konuşması var,
Sesszce pirlerle buluşması var,
İman,inanç onda ceseret onda.
“Çal” dağına sırtın dayar dururdu,
Sulamazsa Ülkü gülü kururdu,
“Sıratelmustakiym” üzre yürürdü,
İman,inanç onda ceseret onda.
“Akıl Karaya Vurdu”çok ileri gitmedi,
Ömrü sona yklaştı,çilesi hiç bitmedi,
Elbistan ovası ona yetmedi,
İman,inanç onda ceseret onda.
Ankara’nın yolu göründü ordan,
Bilirdi yol yolak,usul ve yordam,
Herşey farklı olur ayaktan ser’den,
İman,inanç onda ceseret onda.
Kolaydan kaçındı,kaçmadı zordan,
Nedamet duymadı tuttuğu dan
İnanç abidesi kaleden surdan,
İman,inanç onda ceseret onda.
“Yeni Düşüncede”yazdı bir süre,
Tacizde edildi bilmem kaç kere,
Kula bühtan olmaz bak durduk yere,
İman,inanç onda ceseret onda.
Cağrısı doktoru getirdi yola,
“Böyle pahılmı olur”bir kul bir kula,
hakimlerde bundan bir hisse ala,
İman,inanç onda ceseret onda.
Çok vekiller tuttu bir çoğu sattı,
Hepside parayı önüne kattı,
Ne bir hüküm aldı ne hapis yattı,
İman,inanç onda ceseret onda.
Serdangeçti ile tanışması var,
Kırlarda éÇoban”la konuşması var,
Sessizce pirlerle buluşması var,
İman,inanç onda ceseret onda.
Ülkü güllerine methiye yazdı,
“Velican”ı yüreğinde bir közdü,
Kabuğa yanmazdı yandığı özdü,
İman,inanç onda ceseret onda.
Ali den almıştı o cesareti,
Hür yaşadı sevmez hiç esareti,
Ömer’den alımıştı çok mahareti,
İman,inanç onda ceseret onda.
Sadakati benzer Ebu bekire,
O ilim sahibi Osmanı göre,
O Yüce makama inşallah ere,
İman,inanç onda ceseret onda.
Bu şiir toplam 596 kez okundu.
23.06.2009 15:36:46