medarin nanka

beyaz gelincik

Asık oldum ben bu gün
Son buldu tebessümüm
Ve son buldu hayatım
Elinde bir gülün

Asık oldum beyaz yüzündeki utangaçlığa
Yazık olmuş ondan önce gecen hayatıma
Mutlu olmayı istedim mutluluğu aradı gözlerim
Ve sonra uzun uzun baktım ona…

Bakarken anladım
Bu da kaldı arasında imkansızların
Ona bakınca hayalimde bir tatlı peri büyüdü
ama Sonra anladım
aynı betonların arasında olmama rağmen
ben ondan çok uzağım

ne kadar beyaz ve yumuşak elleri
benimkine baktım yılların nasırı tutmuş içleri
kapkara kaşları ne kadar güzel ela gözleri
aynaya baktım baygın halimse anımsatıyor serseriyi

tatlı gülüşü olsun yanımda bi de
rüzgara kaptırdığı siyah sacları
terbiye abidesi yere bakan başı omzumda olsun isterdim
inan onu yanındakinden çok severdim

bir sabah uyandığımda küfrederek ,
kulağıma kadar gelir o sesi
yüreğimi derinden inleterek,
o anda benim ellerim gibi,sesimde titrek…

tut ki rin hiç bahar olmazmış bu diyarda
tut ki mutluluk güneş olup doğmayacak yarınlara
ask sevgi bağlılık diye bir şey yokmuş bu dünyada
senin askın sevgilin bağımlısı olduğun sadece bir tek sigara

kendini derin bir sessizliğin içinde çırpınan kuş misali
sonbaharın gamına vur ve alış
onlar göremese de hakikati al yüreğine vur,gerçekle tanış
bari bu sonbaharın olmasın kara kış…

Bu şiir toplam 649 kez okundu.
14.05.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı