Hidayet GÜLTEKİN

GÖNÜLDEN GÖNÜLE

Büyük bir kibir ile, bu dünyanın sahibi olduğumuzu sanırız,
Uzaya gittiğimizi düşünerek, başarıya ulaştık diye aldanırız,
Etrafımıza baktığımızda, türlü türlü sorunları birlikte yaşarız,
Unuttuğumuz hoşgörü ve kardeşliği, gönülden gönüle taşıyalım.

Karınca kadar azim gösteremeden, yok ettik yaşadığımız doğayı,
Elimizden gelse, kolonimiz yapardık Merihi, Venüsü ve Ayı,
Bozduk dengesini kısacası dünyanın, düzelmez sanki çıktı yayı,
Unuttuğumuz güleryüzü ve tebessümü, gönülden gönüle taşıyalım.

Bir atom tanesinin sırrını yeni anladık, bu gurur bizlere yeter,
Ufak virüslerin esiri yapılıyoruz, inanın her şey parada biter,
Argelerde planlanır hastalıklar, kıtalara insafsızca salınır gider,
Unuttuğumuz şefkati ve merhameti, gönülden gönüle taşıyalım.

Silahların gölgesinde yaşayıp, bir gül gibi yanımızda taşıyoruz,
Bir yaşam biçimi gibi, şiddeti ve zulümü birer birer yaşıyoruz,
Nedenini bilmeden,defalarca kalpler kırıp insanlıktan şaşıyoruz,
Unuttuğumuz barışı ve kardeşliği, gönülden gönüle taşıyalım.

Geçmişten bugüne hidayet köprüsünün mayası oldular erenler ,
Mevlana, Yunus ve Bektaşi mum gibi eridi varmı artık bilenler,
Sanki dünya bizlere babamızdan miras kaldı, yürüyüpte gidenler,
Unuttuğumuz insanımızı ve vatan sevgisini gönülden gönüle taşıyalım.



Hidayet GÜLTEKİN(Ressam)

Bu şiir toplam 539 kez okundu.
22.05.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı