İbrahim GÜR

Hayat dedikleri

Hep bizmiydik ardımıza gözyaşıyla bakıpta üzülen
Her seher vakti mahmurluğuyla gönlümüze akan tılsımdı
Uzaktan uzağa bir düş kadar yakın izdüşüm Hatıralar kadar eski insan kadar muamma yalnızlığımız

Sonbaharlara benzetirler hep yorgun çehreni
Aydınlığında karanlığa gömülü ummana düşen
Koşarken sonlarda sonbahara

Döneceğim bir gün yalnız odalarına
Seninle gömüleceğim sessiz sonsuzluğa
Bir köşede dalacağım hatıralarına
Uykuya dalacağım dönülmez rüyalarda

Yürüyeceğim yollarında kaldırım taşlarını saya saya
Serileceğim kollarına sırılsıklam atacağım kendimi
Uzun uzun bakacağım mazi denilen girdaba
Savrulacağım hayat dedikleri yalanla

Bu şiir toplam 524 kez okundu.
22.05.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı