muhammed ali başaran

ölüm arifesi

yaşanacakta yaşanmayan baharda yoktur
isyanım cürüm ve hatalarda huzurda elbet kırılacak ayaklarım
hararetten değil elbet sinemden boşalan göz yaşları
ya hesabını veremessem deyip kaçtığım kul hakları
dünya pençeresinden son kez bakarken dünyaya
binlerce beddua bırakmışım fatihasız mezarıma
neyler ecel alsada sanma kaskatı kesilir başım
uzatılınca üstüne cehennemi aratmaz musalla taşım
yakar durmaz yarab musalla taşım
eritir kalbimide dünyada taş sanmışım
af dilemez artık göğe yükselen ellerim
cehennem ateşinde rahmet ister ağlamaklı gözlerim
hey hat kaşları çatık karşımda teheccüssüz gecelerim
sanki silledir yüzüme inen feryadıymış secdemin
neyleyeyim dünyayı bir han imiş bir kapıdan girdim öbüründen çıkarım
daha çocukluğumu hatırlarım şimdi ağarmış sakalım

Muhammed Ali Başaran

Bu şiir toplam 552 kez okundu.
21.06.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı