Nermin Rüstemoğlu

talihsizlik

Sende akıp giden yalnızlardansın
Cevapsız sorulardan
Ne var ki sen,
Sana ömrümü adamıştım

Her fırtınada ilk seni kaybetsem de
Dalga dalga vururduk sahile beraber
Soğuk gecenin dingin sabahında susar,barışırdık
Sonra…


Derin okyanuslarda bir su damlasıyken şu hayatta
İkimizin dünyasında ateş ve su olduk
Birbirini yönetemeyen ama her zaman hayatta kalmak için birbirine muhtaç iki büyük güç
Bazen gurur kadar basit sadakat kadar büyük
Yada aşk kadar acımasız, süründürür..



Sessiz bir gecenin sabahında başladı her şey
Aslında yalan hepsi sende en az ben kadar iyi bilirsin
Nasıl ki şimdi her şey için talihsizlik diyorsan
O gecenin sabahı asıl en büyük cehennemmiş bizim için
Ağlaya ağlaya ödedik hesabını,günahlarımızı…
Ki dünyadan ala cehennem mi var….




Güzel geçen hafta sonun ertesinde bitti her şey
Beklemediğim bir anda, kaçıp gidiverdin
Gel dedim yalvardım gözyaşı döktüm
Ne sen duydun anladın ne vicdanın
Ne de tanıyıp bildiğim SEN






Günahlarım ne kadar çokmuş
Ya da ne kadar aptalım
Ya da ne kadar zeki,deli?
İnce çizgide hesap ödediğim bilirim ben
Ya sen… hangi taraftasın?
Aşk – pişmanlık
Sahi demiştin zaten “talihsizlik”


Nermin Rüstemoğlu

Bu şiir toplam 1.296 kez okundu.
21.06.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı