Adem POLAT

KADERE SİTEM

GEÇMİYO Bİ GÜNÜM KADER İLE KAVGASIZ
MECNUN OLDUM YAŞAMKSA YAŞARIM LEYLASIZ
HAYAT SORMAZ HATRIMI UNUTULMUŞ BİRİYİM
DELİ GİBİ SEVERKEN BIRAKILDIM SEDASIZ
İNER KARANLIĞIN ESRARI YÜZÜME
DOĞARKEN ISTIRAB SİNMİŞ ÖZÜME
SÖYLESEM DERDİMİ HERKES Bİ HAVA
DİNLEYİP KULAK VEREN OLMAZ SÖZÜME
YAPAYALNIZ KALMAK CANIMA YETER
GÖZLERİM UYKU DİYE KABUSA YATAR
SABRINDA SINIRI AŞTI GÖNÜLDE
KARA SEVDA ÇEKMEK ÖLÜMDEN BETER
BİR ÖMRÜ TÜKETTİM HALA BEKLERİM
KALA ALINMIYOR SABIR DİLEKLERİM
BU GİDİŞ ZOR ADAM EDECEK BENİ
ÇOK SÜRMEZ YAKINDA KAFAYI YERİM
NAFİLE KAHRETMEK ÇEKİLİR BAŞA GELEN
KARA SEVDA ANLATILMAZ BİLİR ONU BİLEN
CANI GÖNÜLDEN SEVEN OLMAMAK VARMIŞ
GÖNÜL GÖZÜ KÖR OLAN OLMUYOR UNUTULAN
EN GÜVENDİYİM BİLE VEFASIZ ÇIKTI
SEN CANIMSIN DEDİM DÜNYAMI YIKTI
BEN ONA GÖNLÜMÜ VERMİŞTİM OYSA
BUNCA YIL AŞKIMA KÖR GÖZLE BAKTI

Bu şiir toplam 700 kez okundu.
21.06.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı