bedrettin aydogan

YALNIZLIK

YALNIZLIK
Yine ıssız bir gece,
yine çile dolu bir beden
ne olacak bitmeyen biçare yalnızlığım,
nerde kalır benim bu halim bilmem,
çıkmazlardayım boşluğa gömülmüş
acizane bedenim yerinden kopan ,
taşlar misali yalnızım.

feleğin çarkına bağlanmış
yağlı urganlar gibi, bedenim
isyanımsa sadece yalnızlığıma
sadece beyaz sayfalarımla avuttu gönlümü
bir tek dert ortağım zifiri karanlıklarda
pencereme vuran ay ışığı

bir köşede unutulmuşluğun üzüntüsü
bir yanda solgun gözlerimden süzülen
birer, birer nemli göz yaşları,
tek dostumdu göz yaşlarımı sildiğim ,
mendilim, gözümün yaşları dindi de
yalnızlığım yine bitmedi bende

senden özge düş yok hayal yok gözlerimde
sen duvarlarımda asılmış yalnızlık,
uzuyordu gözlerim ,kuytu sokaklara
sanki köşenin birinden çıkıp,gelecekmişin
gibi seni arıyordu yaşlı gözlerim,
şairin sözleri bitti’de bu yalnızlık,
bende yine bitmedi be gülüm,
yalnızım, yapayalnız .

yazan Bedrettin AYDOĞAN

01/02/2008 ANTALYA

Bu şiir toplam 624 kez okundu.
21.06.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı