Selin Sezen

TAKSİDE SEN,OTOBÜSTE SEN

TAKSİDE SEN,OTOBÜSTE SEN

Önceden,
Ben seni henüz fark etmemişken,
Ya da sevmemişken,
Birkaç vesait varmış aramızda.
Sen yine yokmuşsun ama,
Babam varmış,
Bayram harçlıklarımla çevirebileceğim bir taksi kadar uzakmış,
Ben o taksiyi hiç çevirememişim.

Hep taksi bir gün gelir diye beklemişim,
Annemle bindiğim her takside,
Senin evini biliyor mu diye sormuşum taksiciye.
Taksici hiç söylememiş.

Bayram harçlıklarımı anneme vermiştim ama
En sevdiğim ayakkabılarım vardı
Sen gittikten sonraki,
İlk doğumgünümde hediye gelmişti.
Onları verirdim sana taksici,
Neden söylemedin adresi?

İndiğin her yokuşta ve her yokuşun başında
En sağda duran beyaz evi hiç görmedin mi ?
O beyaz evi bulsan,bir bulsan!
Ben giderdim gerisini!

O semte her yaklaşmamızda,
Anneme baktım,inelim demesin diye..
Annem hiç inelim demedi.
Hep taksici geldik dedi!
Ah boyum yetişseydi de sana taksici
Ah bir bakabilseydim gözlerine arabanın aynasından..

Sonradan,
Yani ben seni fark edince,
Ya da sevince,
Sen yine yokmuşsun ama,
Bu sefer babam da yokmuş.
Artık bayram harçlıklarımın yetmeyeceği bir taksi kadar uzakmış.
Ben o taksiyi hiç çevirememişim.
Evini bilen taksici de hiç gelmemiş..

Ben hep beyaz evi aramışım,
Taksici hiç bulamamış.
Annem hiç inelim dememiş,
Ama taksici hep geldik demiş.

Sonradan,
Yani ben seni düşününce,
Ya da sevmekten öteye gidince
Artık taksiler değil,
Şehirlerarası otobüsler varmış aramızda.
Bayram harçlıklarımdan daha çok param varmış
Ama beyaz ev yokmuş artık..
Yolculuklarda annem de yokmuş yanımda
Geldik diyecek taksici de..

Baharı beklemişim sevinmek için,
Sevinmeyi beklemişim yazın gelmesi için.
Toplamışım bavulları,
Ki artık kendim de otobüse binebilirmişim.
Binmişim o çok sevdiğim şehirlerarası otobüse
O otobüsü neden çok severmişim bilir misin?
O otobüs sana gelen yollarda gidermiş
O otobüs beni sana getirirmiş
O otobüs sen kokarmış
O otobüs...

İndiğimde senin yaşadığın şehre,
Sen varmışsın ama,
Babam yine yokmuş..
Çeviremediğim taksilerde kalmış.

Oysa ben seni sevmekten bile korkup
Otobüsü sevmiştim..
Ben her ''baba'' görüşümde,seni görmüştüm.
Ben her baba öpüşümde seni öpmüştüm,
Ben her baba dediğimde..

Sonradan,
Yani ben seni özleyince,
Ya da artık sevmek istemeyince,
Sevinmek için hep baharı beklemişim,
Her şehirlerarası otobüse sana mı gidiyor diye bakmışım,
Sesine benzeyen bir ses bulup,onunla saatlerce
Hiç sıkılmadan,utanmadan konuşmuşum,
Sokakta her beyaz saçlı adamda seni görmüşüm
Ben seni her özlediğimde,
Burnumda kokunu duymuşum,
Aslında ben seni ne çok sevmişim
Ne çok beklemişim
Ne çok özlemişim..
Aslında ben seni..

SELİN SEZEN

Bu şiir toplam 628 kez okundu.
21.06.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı