feyzullah ertan
e.d.a.
dün düşümde gördüm seni
gülümsüyordu sanki bana gözlerin
korkuyorum ellerini göremiyorum
yüzün belli belirsiz ellerin çağırıyor beni
kısacık sarı saçların gök mavisi
hem de ayaklarına düşmüş
denizin üstün de kendinden çok eminsin
çağırıyor beni ellerin
korkuyorum ellerini göremiyorum
deniz sapsarı buğdaysarısı
ayakların altın da süzülüyor
tenini okşuyor dalgalar
korkuyorum ellerini göremiyorum
çok sevinçlisin sanki cennettesin
uçsuz bucaksız her yanın mutlusun
korkuyorum
kalbim daralıyor nefes alamıyorum
ellerin ellerin nerde göremiyorum
Bu şiir toplam 795 kez okundu.
11.07.2009