Abdullah Arslan

LEKELENDIN

cok uzundur gul bu yolda yolculuk
ne rol ister nede oyunculuk
kapatmaz lekeni ne pirlanta ne boncuk
sen o yarayi omur boyu tasiyacaksin

gun dogunca leken elbet gorunecekti
uzayan saclarin ayak alti surunecekti
istemesen bile bu yollar yurunecekti
sen o yarayi omur boyu tasiyacaksin

sikacak sohbetler kalmayacak tadin
kem gozle bakilacak karamsanacak adin
daglar ardindan bile duyulacak feryadin
sen o yarayi omur boyu tasiyacaksin

ne sabun ne sular lekeni silemeyecek
kararacak dunyan yuzun gulemeyecek
azacak yaralarin asla dinemeyecek
sen o yarayi omur boyu tasiyacaksin

tutmustun yolunu cikmayacakti rayda
kacti artik tiren beklemek ne fayda
birseyin varmi deger bir kayda
sen o yarayi omur boyu tasiyacaksin

yaraladin beni kendinide oldurdun
perisan olup elalemi guldirdun
ufkumda baharlari kisa dondurdun
sen o yarayi omur boyu tasiyacaksin

geldinmi simdi benim sozume
nasil bakacaksin alem yuzune
otur simdi durma vur dizine
sen o yarayi omur boyu tasiyacaksin

Bu şiir toplam 999 kez okundu.
17.06.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı