ayhan Öztürkoğlu

DÜŞ GICIRTILARI

Göçebe günlerin gömülerinde bir hayat...
Loş aydınlığında koşuşturur düşlerini.
Susuşlarının nutkunda gitli bir nakarat...
Merhameti okşar ucuz ekmeğin kokusu,
Bileklerine vuran mahçup sızıya inat!

Mağrur güvercinlerin özgürlüğü duyulur
Dört oda bir salon; sarayının avlusundan.
Tabağında yorgunluğa bulanmış şefkattir
Tebessümle yoğrulur küsüverdiği ağrılar;
Kaçarken uykusunda yamalı sancılarından.

Harçlıksız bir oğulun gücenikliğinde gün...
Doğar işçi şarkılarının notalarına..!
Sıcak simit kokuları karışmış kursağına.
Demir yürekli sabah soğuklarında hergün,
Karabük ün o şirin, o muhtelif alnına.

Düşlerini ekmiş şiir serpmiş hayallerine,
Avuçlarında harbe uğramış toprağının.
Yol yordam bilmez fani bir ayak sesi bazen..
Sınırı çizil(me)miş,unutulmaz aşklarında.
Sevgi yatar keşfedilmez gönül tuzağında.

İnsanı sevebilmek:Suyu,çiçeği,toprağı...
İbrahim i, Osman ı , Vahit i, Sadık ı...
Paylaşabilmek;riyasız,koşulsuz,kimliksiz
Kardeşçesine sarılmak umudun boynuna.
Yaşayabilmek kibrini kırıp zincirsiz.

Sabahın buğusunda efsunlu bir çay sesi!
Uzanabilmek en yükseğine göklerin...
Ensesine binmiş emeğin âşikâr nefesi.
Hayat bir dilim pay tadı, gül/e her kere.
Her dem güneşe yelken açmalı gözlerin.

Nefes almak hazzı kırık mızıka sesinde.
Cebinde terk ettiği üç beş kağıt parçası,
Sıcak düş gıcırtısı gökkuşağı renginde...
Son mola yeri kadar yakınken ebediyyete,
On ikiye çalar saat;bir ses düşer:-Nereye?

Ayhan ÖZTÜRKOĞLU

Bu şiir toplam 3.785 kez okundu.
19.07.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı